[ad_1]
بر اساس تحقیقات جدید، موش‌های آزمایشگاهی نر پس از قرار گرفتن در برابر ارتعاشات رادیویی تلفن‌های همراه با اندکی افزایش ضربان قلب مواجه شده‌اند.
امواجی که موش‌ها در معرض آن قرار گرفتند بسیار بیشتر از آن امواج ساتع شده از یک تلفن‌همراه است.
یکی از نگرانی‌های همیشگی که درباره استفاده از تلفن‌های همراه مطرح بوده، تاثیر امواج رادیویی آن‌ها روی بدن انسان و خطر افزایش احتمال سرطان -بخصوص سرطان مغز- است. این درست است که تلفن‌های همراه امواج رادیویی ارسال و دریافت می‌کنند، اما توان این امواج بسیار کمتر از مقداری است که در دستگاه‌های X-Ray یا تشعشعات اتمی ساطع می‌شود. میزان بالای هرکدام از این تشعشعات می‌تواند موجب یونیزه شدن سلول‌های زنده و در نتیجه آسیب به سلول‌های DNA شود، اما تحقیقات جدید نشان می‌دهد امواج رادیویی تلفن‌های همراه این‌گونه عمل نمی‌کنند و استفاده‌کنندگان را در معرض چنین خطراتی قرار نمی‌دهد.
بر اساس این گزارش، در اطراف قلب موش‌های نر پس از آن‌که در معرض میزان بسیار شدید از امواج رادیویی قرار می‌گیرد، سلول‌های تومور شکل می‌گیرد درحالی که این اتفاق برای موش‌های ماده نمی‌افتد. اگرچه در این تحقیقات نشانی از تاثیر این امواج روی سلول‌های مغزی و تشکیل تومور در این ناحیه دیده نمی‌شود، اما محققان همچنان در حال کار روی این مسئله هستند. این تحقیقات هنوز در مراحل ابتدایی هستند و نتایج آن به صورت رسمی منتشر نشده است.
کمیسیون فدرال مخابرات آمریکا (FCC) میزان حداکثری را برای توان و قدرت امواج رادیویی تلفن‌های همراه تعیین کرده است. معاونت غذا و داروی این کشور وظیفه بررسی تاثیر این مقدار از امواج روی سلامتی انسان را بر عهده دارد. بنابراین این ارگان از بخش سم‌شناسی ملی (NTP) که بخشی از موسسه ملی سلامت آمریکاست خواسته است تا این موضوع را بررسی کند. بر اساس نتایج منتشر شده، معاونت غذا و دارو آمریکا همچنان در زمینه غیر مضر بودن این تشعشات اطمینان دارد.
مقاله‌های مرتبط:
در این تحقیقات امواج رادیویی شبکه‌های نسل دوم (2G) و نسل سوم (3G) مورد آزمایش قرار گرفته است و نه امواجی که در نسل‌های پیشرفته‌تر چهارم (4G) و پنجم (5G) به کار می‌رود. محققان تمام بدن موش‌ها را طی دو سال برای مدت ۹ ساعت در روز در معرض امواج رادیویی قرار دادند. عمر دو سال برای موش معادل هفتاد سال برای انسان است. میزان تشعشات بسیار بالاتر از آن‌چیزی بوده است که انسان‌ها در زندگی خود و هنگام استفاده از تلفن‌های هوشمند در معرض آن قرار می‌گیرند. جان باچر ضمن بیان این نکته اضافه کرده که داده‌های این آزمایش نمی‌تواند به انسان‌ها بسط داده شود.
عمر دو سال برای موش معادل هفتاد سال برای انسان است
نتایج این تحقیق برای مردم چه معنایی دارد؟ در واقع هیچ نکته‌ی تازه‌ای در این نتایج وجود ندارد. متخصصان همچنان معتقدند:
حتی استفاده مداوم و روزانه از ابزارهای رادیویی توسط افراد بالغ هیچ نشانه‌ای از احتمال افزایش خطر به سرطان‌ها از جمله سرطان مغز را نشان نمی‌دهد.
اوتس برالی، مدیر داروی جامعه سرطان آمریکا می‌گوید:
ارتباط بین تلفن همراه و سرطان بسیار ضعیف است و ما تاکنون افزایش احتمال ابتلا به سرطان -در اثر استفاده از تلفن همراه- را در افراد ندیده‌ایم.
[ad_2]
